معماری خانه های گرجستان
معماری گرجستان نامی است که در اکثر کشورهای انگلیسی زبان به مجموعه ای از سبک های معماری بین ۱۷۱۴ و ۱۸۳۰ گفته می شود. این سبک در اواخر قرن نوزدهم در ایالات متحده به عنوان معماری احیای استعماری و در اوایل قرن بیستم در بریتانیا به عنوان معماری نئو گرجستان شناخته می شد . امروزه در ایالات متحده اصطلاح “گرجستان” عموما برای توصیف تمام ساختمان های دوره های قبل، صرف نظر از سبک استفاده می شود. در بریتانیا نیز به طور کلی به ساختمان هایی که معماری خاصی دارند و ویژگی های سبک خاصی را دربردارند محدود می شود. این ساختمان ها در دوره های مختلف هستند و همچنین طیف وسیعی را پوشش می دهند.
منظم بودن خانه های خیابانی یک ویژگی مطلوب برنامه ریزی شهری گرجستان است. پیش از آغاز انقلاب گوتیک در اوایل قرن نوزدهم، معماری گرجستان بیشتر جزء معماری های طبقاتی کلاسیک قرار داشت و الهام گرفته از روم باستان یا یونان بود. معماری گرجستان با نسبت و تعادل آن مشخص می شود؛ نسبت ریاضی ساده برای تعیین ارتفاع یک پنجره در رابطه با عرض آن یا شکل یک اتاق به عنوان مکعب در نظر گرفته می شود. و سنگ قیمتی آهلار که به طور یکنواخت برش داده شده است، در آن به کار رفته است، تقارن و پایبندی به قوانین کلاسیک از ویژگی های مهم خانه های گرجستان است. درست است که سبک معماری گرجستان بسیار متغیر است، اما با تقارن و نسبت آن بر اساس معماری کلاسیک یونان و روم، که در معماری رنسانس احیا شده است، مشخص می شود. معماری گرجستان در آن دوران در کلنی های انگلیسی به طور گسترده ای پخش شد. ساختمان های آمریکایی دوره گرجی اغلب از چوب ساخته شده بود و حتی ستون ها نیز از چوب بودند.